Tüm çabalarına rağmen hasta torununun tedavisi için gerekli parayı bulamayan 50 yaşındaki dul Maggie’nin (Marianne Faithfull), oğlu ve gelininden habersiz bir sex shopta erkeklere tuhaf bir hizmet sunmak zorunda kalmasının hikayesi. Lafı hiç dolandırmadan, bazen çok gereksiz bulduğum estetik kaygılarla şişirilmeyen, kendi yolunu basitçe çizmiş, mütevazi bir bağımsız yapım. Bu aralar fazla ağır tempo film izlediğimden midir, Irina Palm oldukça hızlı ama buna rağmen söyleyeceklerini abartısız ve olgun bulduğum bir film oldu. Jilet gibi keskin dram örgüsüne rağmen her şey hemen hemen beklenildiği gibiydi. Tabi bu keskinliğine karşın, bir şeyler kesmemeye çalışan tutumu, farklı beklentiler içindeki sert seven izleyiciyi memnun eder mi bilinmez. Irina Palm sade, tutumlu ve hüzünlü bir film. Bir zamanlar güzelliğiyle nice rock yıldızını kapısında sıraya dizmiş afet-i devran Marianne Faithfull’u fedakar tonton bir babaanne olarak izlemek şaşırtıcıydı. Filmde o davudi sesiyle anlam kattığı güzel şarkıları gibi yalın ve dingin bir oyunculuk sergiliyor. Aynı zamanda oğlu Tom’u canlandıran Kevin Bishop ile, Maggie’nin çalıştığı kulübün sahibi Miki olarak izlediğimiz ve Kusturica’nın benzersiz Underground’undan da hatırlayacağımız Miki Manojlovic’in oyunları da filmin bağımsızlığının kapsama alanı dahilinde oldukça başarılıydı.
Osman Danacıoğlu
odanac@gmail.com
