Anton Çehov’un ilk uzun tiyatro oyunu İvanov’un serbest bir uyarlaması olan “Belalı Düğün” Çehov’un çöküş süreci içindeki bir kahramanın iç hesaplaşmasını anlatış tarzına öykünüyor. Yazarın eserinin derinliğiyle ve arka planıyla ilgilenmeyen yönetmen Baltasar Kormakur sadece eserdeki kahramanın bakış açısını filminde kullanıyor. İlk karısından travmatik bir şekilde ayrılan ve kendisinden 12 yaş küçük öğrencisiyle yeniden evlenme hazırlıkları yapan başkarakter aslında hem ilk evliliğinin kendisinde yarattığı travma yüzünden bir çöküş içinde hem de evleneceği kızı hak edip etmediğine dair bir iç hesaplaşma yaşamakta… İşte bu süreci başkarakterin bakış açısıyla izleyicilere yansıtan yönetmen bu klişe karakterin yanına da ilginç mizahi yanları olan yan karakterler yaratarak filmin eğlence kat sayısını arttırıyor. Soğuk ve tuhaf İskandinav mizahı sayesinde iki sevgilinin evliliğe doğru giden süreçte başlarına gelenler eğlenceli sahneler doğursa da nihayetinde film çok hafif ve derinlikten yoksun, izle ve kendini iyi hisset tarzında bir filmin ötesine geçemiyor. İzlanda’dan turistik karelerle basit ve yüzeysel filmini süsleyen Kormakur bir önceki filmi “Myrin”in aksine bu sefer çok aydınlık ve izleyenin içini rahatlatacak bir film kotarıyor. Hafif ve eğlenceli filmleri sevenler belki keyifle izleyebilir ama çok sığ bir film olduğunu da itiraf etmek gerekiyor.
Barış Saydam
bar_saydam@hotmail.com
