Yusuf: Donuyok.
Katip: Donuyoruz desene lan hırt!
Yusuf: Donuyok.
Katip: Donuyoruz, de be!
Yusuf: Donuyok.
Katip: Mahsus mu yapıyorsun? Do-nu-yo-ruz!
Yusuf: Do-nu-yok!
Katip: Ayı efendim. Ayı!.. Donuyoruz.
Yusuf: Diyemem katip efendi. Dilim alışmış bir sefer. Dönmüyor.
Katip yardımcısı: Nefesini tüketme. Bunlar nerde, insanlık nerde?
(Katip ve yardımcısı ayrılırlar oradan ve işte o an hiç beklenmedik bir şey olur.)
Yusuf: Donuyoruz.
Bir diğer işçi: Katibe neden demedin?
Yusuf: Keyiflensin diye. Bizi ayı, kendini adam bellesin fukara.
Bereketli Topraklar Üzerinde (1980)
teşekkürler oscar1895
teşekkürler oscar1895
